معرفی رستوران وکیل التجار

رستوران وکیل التجار در زمان قاجاریه و سال هزار و سیصد خورشیدی توسط میرزا محمد باقر میزانی که ملقب به وکیل التجار بود با زیر بنای هزار و چهارصد متر مربع ساخته می شود. و به همین دلیل معروف به سرای میزانی می شود.
این ملک به نوعی یک کاروانسرا برای تجار و بازرگانانی محسوب می شد که از سراسر ایران برای داد و ستد به آن می آمدند. این سرا به منظور سرایی برای فروش خشکبار و خوراکی های خشک بوده است. که در طی سالها دستخوش تغییرات زیادی می شود.

ظاهرا این سرا در کار خود که تجارت خشکبار بود خیلی موفق عمل نکرد و بعد از چند سال به دست پسر میرزا محمد یعنی حاج هاشم میزانی تبدیل به کارخانه قندریزی می شود. اما پس از اینکه حاج هاشم میزانی دار فانی را وداع گفت سرای میزانی نیز همراه با مرگ وی خاموش می شود و به بنایی متروکه تبدیل می شود، که به عنوان انبار مورد استفاده وراث و نوادگان او قرار می گرفت.

تا اینکه در سال هزار و سیصد و نود این بنا به دست برادران رمضان، آقایان جواد رمضان و مهدی رمضان که از نوادگان میزانی بودند، افتاد. آنها که خود از استادان ماهر در زمینه معماری سنتی ایران و کاشی کاری هستند، تصمیم می گیرند تا ارثیه اجدادی خود را دوباره زنده کنند و به آن روحی دوباره بخشند.

به مدت شش سال این بنا را مرمت می کنند و با سلیقه تمام در سال نود و شش با حضور جمعی از مدیران میراث فرهنگی، شهرداری و هنرمندان رستوران وکیل التجار افتتاح می شود و خود را برای پذیرایی از مهمانان تاریخ آماده می کند.